W cyklu „Krótka historia polskiego kina 2” odkrywamy nieoczywiste oblicze rodzimej kinematografii, skupiając się na twórczości artystów, którzy nie wpisywali się w główne nurty.
To oni pchali polskie kino na nowe ścieżki, eksperymentując z formą i wymykając się schematom.
Przegląd otwiera „Ostatni dzień lata” Tadeusza Konwickiego – debiut nowofalowy, który zachwyca nastrojowością i ucieka od łatwych definicji. Następnie zanurzymy się w mrocznym „Nożu w wodzie” Romana Polańskiego, by w kolejnych miesiącach spotkać się z takimi nazwiskami jak Jerzy Skolimowski, Henryk Kluba czy Andrzej Żuławski.
Czerwcowy pokaz „Trzeciej części nocy” Żuławskiego to prawdziwa gratka – brawurowy debiut, który z jednej strony nawiązuje do Szkoły Polskiej, a z drugiej gwałtownie ją przekracza, szokując okrucieństwem i naturalistycznymi obrazami.
Jesień przyniesie „Konopielkę” Witolda Leszczyńskiego, „Krzyk” Barbary Sass – klasyczki kina kobiet – oraz „O-bi O-ba. Koniec cywilizacji” Piotra Szulkina, czyli oszałamiające science-fiction.
„Krótka historia polskiego kina 2” to nie tylko podróż przez historię kina, ale przede wszystkim spotkanie z wyjątkowymi osobowościami i ich niebanalnymi wizjami. To szansa na odkrycie zapomnianych arcydzieł i doświadczenie kina na nowo.
Cykl odbywa się w Kinie Nowe Horyzonty we Wrocławiu.
Program przeglądu:
19 lutego: „Ostatni dzień lata”, reż. Tadeusz Konwicki (1958)
18 marca: „Nóż w wodzie”, reż. Roman Polański (1962)
15 kwietnia: „Ręce do góry”, reż. Jerzy Skolimowski (1967)
20 maja: „Słońce wschodzi raz na dzień”, reż. Henryk Kluba (1967)
17 czerwca: „Trzecia część nocy”, reż. Andrzej Żuławski (1971)
15 lipca: „Na wylot”, reż. Grzegorz Królikiewicz (1972)
19 sierpnia: „Rejs”, reż. Marek Piwowski (1970)
16 września: „Konopielka”, reż. Witold Leszczyński (1982)
21 października: „Krzyk”, reż. Barbara Sass (1983)
18 listopada: „O-bi O-ba. Koniec cywilizacji”, reż. Piotr Szulkin (1984)
Kurator przeglądu: Tomasz Kolankiewicz
Źródło: KNH